Filmowy Piotrków zazwyczaj kojarzy nam się głównie z takimi plenerami, jak staromiejskie uliczki czy perony dworca kolejowego. Udział w tworzeniu filmowej historii naszego miasta miały jednak również piotrkowskie świątynie. Co ciekawe, po raz pierwszy ekipa filmowa pojawiła się we wnętrzach jednego z miejskich klasztorów w czasach świetności PRL-u, a więc w okresie, kiedy Kościół nie cieszył się przychylnością państwa. A jednak udało się...
42-letni pedofil zaatakował w windzie dwie dziewczynki w wieku 6 i 8 lat. Do zdarzenia doszło w biały dzień w jednym z bloków na osiedlu Górna.
Piotrkowska Filia Uniwersytetu Humanistyczno–Przyrodniczego Jana Kochanowskiego w Kielcach od kilku dni ma nowego prorektora ds. Filii. Została nim prof. dr hab. Anna Grochulska, która obecnie pełni funkcję dziekana Wydziału Filologiczno-Historycznego Filii. Oficjalne przejęcie funkcji piastowanej dotąd przez prof. zw. dra hab. Czesława Grzelaka nastąpi 1 września bieżącego roku.
Zrealizowane w Piotrkowie filmy święciły triumfy nie tylko w Polsce, ale i na całym świecie. Pokazywano je zarówno w Europie, obu Amerykach, jak i nawet na egzotycznych Filipinach. Najwięcej nagród na międzynarodowych festiwal zdobyły produkcje zagraniczne oraz komedia retro „Vabank” Juliusza Machulskiego...
Największym wzięciem u filmowców cieszy się staromiejski Rynek. Na brak zainteresowania scenografów nie mogły również narzekać przyległe doń uliczki, Pijarska, Grodzka czy Konarskiego. Na liście piotrkowskich plenerów filmowych znalazły się nawet takie miejsca jak lotnisko oraz nieistniejąca już dziś Huta Szkła Gospodarczego „Hortensja”.
