W okresie gubernialnym nazywany Nowym Rynkiem, Placem Nikołajewskim i Rynkiem Maślanym. Od północnego wschodu przylega do Rynku Trybunalskiego. Utworzony około 1819 roku, pomiędzy ulicami Żydowską, Krótką i Kościelną; w roku 1824 znacznie poszerzony poprzez usunięcie z jego środka starych domostw żydowskich. Zadrzewiony dopiero w 1887 roku, przy okazji tych prac, w odległości 25 kroków od linii kamienic znaleziono tu skarb numizmatyczny w glinianym naczyniu- były to polskie, holenderskie, szwedzkie i barbanckie monety z lat 1621-1624, srebrny klucz, pochwę od sztyletu i pasy rycerskie. Sam skwer oddano do użytku w 1899 roku, sadzonki drzew i skrzewy którymi został ozdobiony sprowadzono specjalnie z Warszawskich Ogrodów Hozera[i]. Do najbardziej zabytkowych obiektów Placu Czarnieckiego należą kamienica nr 6, w której jeszcze w połowie XIX wieku mieścił się jeden z najdawniejszych piotrkowskich zajazdów, własność Groszkowskiego, oraz kamienica nr 10, z rokokowo- klasycystycznym frontem, dawna własność greckich kupców. Obecną nazwę plac otrzymał z inicjatywy słynnego piotrkowskiego regionalisty Michała Rawity Witanowskiego i szczyci się nią od 24.06.1917 roku. Jedynie w okresie okupacji hitlerowskiej przemianowany na Juden Platz.
Doceniamy za wyłączenie AdBlocka na naszym portalu. Postaramy się, aby reklamy nie zakłócały przeglądania strony. Jeśli jakaś reklama lub umiejscowienie jej spowoduje dyskomfort prosimy, poinformuj nas o tym!
Życzymy miłego przeglądania naszej strony!
