Starsi mieszkańcy Wolborza pamiętają, że przy ul. Łąkowej mieściła się Synagoga oraz mykwa (rytualna łaźnia) dla mężczyzn, zbudowana w drugiej połowie XIX wieku. Podczas II wojny światowej hitlerowcy ją zniszczyli a po zakończeniu wojny budynek synagogi przebudowano na mieszkania.
Chasydzi (religijny nurt bogobojnych i bardzo pobożnych Izraelitów) jeżdżą po świecie odwiedzając miejsca związane z historią swoich przodków. Do Wolborza przyjechali potomkowie żyjącego i mieszkającego w Wolborzu Rabina Chaim Baruch Dembińskiego. Za jego życia na przełomie XIX i XX w. w Wolborzu mieszkało 437 Żydów, stanowiących 26% ogółu mieszkańców.
Podczas II wojny światowej, we wrześniu 1939 r. Wolbórz został zbombardowany przez niemieckie siły powietrzne, w wyniku czego większość domów, w których mieszkali Żydzi została zniszczona. 5 września 1939 r. Niemcy rozpoczęli okupację miasta. Wielu mieszkańców pochodzenia żydowskiego uciekło, wielu trafiło do getta w Piotrkowie Trybunalskim.
Goście spotkali się w Muzeum Pożarniczym z Zenonem Puchałą ze Stowarzyszenia Przyjaciół Wolborza, który opowiedział o historii naszego miasta. Następnie zwiedzili Wolbórz i miejsce gdzie znajdowała się Synagoga i dom Rabina. Wcześniej goście zwiedzili Piotrków Trybunalski, a z Wolborza pojechali do Warszawy.
inf. UM w Wolborzu
