Drukarnia działająca w Piotrkowie od lipca 1912 roku do 1953 roku, znana również pod nazwą Drukarnia Polska J. Waleckiego. Oficynę do spółki założyli Paweł Szulc, maszynista drukarski Józef Walecki, oraz zecerzy Franciszek Górecki i Antoni Wilczyński. Od roku 1915 jej jedynym właścicielem został Józef Walecki. Zakład mieścił się przy ulicy Kaliskiej (obecnie Słowackiego) pod numerem 23. Do wybuchu I wojny światowej drukowano tu broszury, poradniki, podręczniki, kalendarze, m.in.: W. Koleczka Jak szacować lasy (1913), B. Milewski Przysposobienie do spowiedzi i komunii (1913), J. Domański Informator na rok 1914. W latach 1912-1913 spod prasy drukarni wychodził ilustrowany tygodnik społeczny „Obserwator”. W okresie I wojny światowej drukarnia prowadziła ożywioną działalność niepodległościową. W zakładzie drukowano szereg legionowych broszur agitacyjnych, broszur, odezw, jednodniówek, rezolucji, ogłoszeń i ulotek. Spod prasy Drukarni Polskiej wychodziły takie czasopisma jak: „Wici” (1916), tytuł wydawany przez Komisariat Polskiej Organizacji Narodowej, „Ruch” pismo głównego organu Polskiej Organizacji Nrodowej, lokalny tygodnik „Odrodzenie” (przełom lat 1915-1916), „Głos Piotrkowski” (1916-1917), uczniowskie pisemko „Razem” (1916-1926) wydawane przez Samopomoc Szkoły Polskiej, od 1926 roku znane pod tytułem „Znicz” (1926-1932), „Strażnica” (1914-1916) organ Ligi Państwowości Polskiej, „Bartosz” (1915) tytuł Narodowego Związku Chłopskiego, „Pochodnia” (1915-1917) wydawana przez Narodowy Związek Robotniczy oraz „Robotnik” i „Robociarz” pisma Polskiej Partii Socjalistycznej. Lata największej prosperity zakładu przypadły na lata międzywojenne. W latach 1921-1925 oficyną została przeniesiona do nowej, większej siedziby, jej właściciel powiększył zecernię, zatrudnił dodatkowych pracowników oraz zakupił nowe maszyny drukarskie. Obok drukarni funkcjonowała introligatornia, skład papieru, materiałów piśmiennych i przyborów biurowych. Główną działalność zakładu stanowił druk czasopism, wśród których znalazły się m.in. „Młoda myśl” (1919) wydawana przez uczniów piotrkowskiego gimnazjum męskiego, „Sztubak” (1929) tytuł w satyryczny sposób odsłaniający kulisy życia szkolnego, przejęty od A. Pańskiego „Dzień Trybunalski” (1925), dziennik „Goniec Ziemi Piotrkowskiej” (1929-1930) wydawany pod redakcją Bronisława Kalwarego, „Świat współczesny” (1932-1939) ogólnopolskie pismo poświęcone wiedzy o Polsce i świecie, pod redakcją Stefana Górzyńskiego, początkowo w formie kwartalnika a następnie jako monograficzne zeszyty, dziennik polityczno-społeczny „Poranne Echo piotrkowskie”, zwane również „Echem Piotrkowskim” (1934-1935), „Dziennik Narodowy” (1936-1939), „Dziennik Piotrkowski” (1933-1939), „Nurt” (1935-1937) pismo piotrkowskiego oddziału Towarzystwa Literatów i Dziennikarzy Polskich, „Front” (1936-1937) tygodnik społeczno-polityczny redagowany przez Jana Żelewskiego, tygodnik społeczno- polityczny i gospodarczy „Trybuna Ziemi Piotrkowskiej”(1939). Drukarnia Polska to również jednodniówki - W styczniową rocznicę (1935) nakładem „Echa Piotrkowskiego”, Pierwszy maj (1935) wydawnictwo Robotniczej Organizacji Młodzieży TUR, Jednodniówka Związku Harcerstwa Polskiego (1937), Pamiętnik święta morza (1938) oraz Śpiewnik humorystyczno-satyryczny B. Markowskiego. Nakładem tej oficyny ukazały się również, prace lokalnych autorów, m.in. W. Koleczka Las w 1914-1915 oraz Państwo i jego rządy, M. Rawita-Witanowski Przewodnik po Piotrkowie Trybunalskim (1922), M. Feinkind Dzieje Żydów w Piotrkowie i okolicy (1930) oraz Krótki opis historyczny Kościoła OO.Bernardynów w Piotrkowie Tr. (1932). W roku 1937 jej właściciel obchodził 25-lecie istnienia zakładu, z tej tez okazji drukiem ukazała się pamiątkowa praca Stefana Górzyńskiego Drukarnia Polska Józefa Waleckiego w Piotrkowie Tryb., 1912-1937. W roku 1953 zakład upaństwowiono.